ရင္ထဲမွာ ခံစားရတာကို ေျပာဘို႕ ၾကိဳးစားရင္း အမွတ္မထင္ ျဖတ္ရိုက္ခံလိုက္ရတဲ႕ ခံစားမွဳကို ေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါတယ္။ လက္နဲ႕ျဖတ္ရိုက္စရာ မလိုဘဲနဲ႕ေတာင္ ရူးေနလားလို႕ သေဘာရတဲ႕၊ ဘာေတြေျပာေနတာလဲလို႕ သေဘာရတဲ႕၊ လူရာမ၀င္ဘဲ လာမရွဳပ္နဲ႕လို႕ သေဘာရတဲ႕၊ အဘိုးမတန္တဲ႕ စကားေတြလာမေျပာနဲ႕လို႕ သေဘာရတဲ႕၊........ အၾကည္႕တခ်က္ ေခါင္းတခ်က္ အငဲ႕အတြက္ေတာင္ ခံစားရေသးတာ။
အဲဒီ အၾကည္႕မွာ စတုပစ္ ရွစ္ စတဲ႕ ေစာ္ကားေမာ္ကား စကားလံုးေတြေတာင္ပါလို႕ နားစည္ထဲမွာ ထိန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ေသြးလဲတိုးလာေစပါတယ္။
ဒါေပမဲ႕ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္လို႕ စကားေျပာတာကလြဲလို႕ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ အရြယ္ေရာက္ရင္၊ စကားေျပာတာကိုလဲ သည္းခံနားေထာင္ေပးမယ္႕သူမရွိေတာ႕တဲ႕ အခ်ိန္ေရာက္ရင္၊ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးဘဲ ျဖစ္ေနေစျပီး အၾကံဥာဏ္ေလးေတာင္ ေပးဘို႕ နည္းနည္းမွ အသံုးမ၀င္ေတာ႕တဲ႕ အခ်ိန္ကိုေရာက္ရင္...
ၾကိဳတင္အားထုတ္ႏိုင္ရန္ နည္းေကာင္းေလး ေပးပါရေစ....
စပါးႏွံ အဆံျပည္႕၍ငံု႕၊ လူကုံတန္ စိတ္မာန္ေလွ်ာ႕၍ၾကံဳ႕ ဆိုစကားအရ စိတ္မာန္ေလွ်ာ႕ထားႏိုင္ရင္ လူကုံတန္ ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္။ ကိုယ္က အရာမ၀င္လို႕ ပါးစပ္ပိတ္္ခံရတဲ႕ အခါတိုင္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လူကုံတန္အျဖစ္ခံယူျပီး ျငိမ္ေနလိုက္ၾကပါကုန္...ၾကိဳတင္၍ ပါးစပ္ျဖတ္ရိုက္မခံရေအာင္ ကာကြယ္ေသာအေနနဲ႕ ၀စီပိတ္ေနႏိုင္ေအာင္ က်င္႕ၾကံၾကပါကုန္... ေန၀င္ခ်ိန္သာယာလိုသူ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႕.....
No comments:
Post a Comment