တိမ္ေတြနဲ႕ ဆြဲတဲ႕ ပန္းခ်ီကား

စုတ္ခ်က္ ေဒါင္လိုက္ဆြဲထားတဲ႕ ေန႕

 အလ်ားလိုက္ ေျပေလ်ာေလ်ာ ဆြဲထားတဲ႕ ညေန

တထပ္ျပီး တထပ္တင္ထားတဲ႕ မိုးတိမ္

အဆုပ္လိုက္ ေျပးလႊားေနတဲ႕ ေရးဟန္

 အလင္း အေမွာင္စံုေအာင္ ျဖည္႕ထားတဲ႕ တိမ္ပန္းခ်ီ

အေတြးခ်ဥ္ခ်ဥ္

         ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေတြ မုန္းစရာေကာင္းခ်က္ကေတာ႕.. ဒါဆို မၾကည္႕ဘဲေနပါလားလို႕ေတာ႕ မေျပာပါနဲ႕.. ဇာတ္လမ္းေတြမၾကိဳက္တတ္ေပမဲ႕ အခ်ိန္မွန္ အေဖၚရတာ ဒီတခုဘဲရွိလို႕ပါ..

          ဘာဇာတ္လမ္းဘဲ လာလာ .. မင္းသားက မင္းသား.. လူဆိုးက လူဆိုးဘဲ ျဖစ္ရမွာေပါ႕..

    အခုေတာ႕ အစပိုင္းမွာ ေကာင္းလြန္းလွတဲ႕ မင္းသားေလးက ဆိုးလြန္းလွတဲ႕ လူဆိုးမလက္ထဲမွာ အလဲအကြဲခံရတာ သနားလို႕မွ မဆံုးေသးခင္..

    သူက လူဆိုးလုပ္ေနျပန္ေတာ႕ မုန္းဘဲမုန္းရမလို.. အရင္ကေကာင္းခဲ႕တာေလးေတြကို ဇာတ္လမ္းထဲက တျခားလူေတြ မသိေပမယ္႕ ကိုယ္ကသိေနေတာ႕ မမုန္းရက္ျပန္...

     မင္းသမီး လူဆိုးမကလဲ ေရွ႕ကအေၾကာင္းေလးေတြ ျပန္ျပျပန္ေတာ႕.. အင္း..သူလဲ ဆိုးခ်င္လို႕ ဆိုးတာမွ မဟုတ္ဘဲ.. အေၾကာင္းေလးကလဲ သင္႕... ရုပ္ကေလးကလဲ ေခ်ာေတာ႕ ခြင္႕လႊတ္လိုက္ဘို႕ ပရိသတ္က အဆင္သင္႕...

         ငယ္ငယ္က ကြဲကြာတဲ႕ သားကို သားေပ်ာက္ရွာတဲ႕ အေဖက၂၅ ႏွစ္ၾကာမွ ျပန္ေတြ႕ေတာ႕ သားက ျပန္မလာခ်င္လို႕ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနေသး..

      သနားစရာ အေဖရင္းအျပင္ သူ႕ကို ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေကၽြးေမြးျပဳစုလာတဲ႕ အေဖကလဲ သနားစရာေကာင္းေနေသးတာကိုး..  အေဖရင္း ရဲ႕ သားေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာကိုရေပမဲ႕ ျပန္မေပးဘဲ ခ်စ္လြန္းလို႕ ဆက္ေမြးထားတာေနာ္..

       ဒါနဲ႕ေတာင္ အေဖအရင္းက စင္ျမင္႕ေပၚမွာ ဒူးေထာက္ျပီး ေမြးစားထားေပးလို႕ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာတဲ႕ ဇာတ္၀င္ခန္းက ေကာင္းလြန္းလို႕ တီဗြီကို ျပႆနာလုပ္မလို႕ရြယ္ေနတဲ႕လက္ကို က်န္တဲ႕လက္တဘက္က ျပန္ဆြဲထားရေသး.. 

တီဗြီထပ္၀ယ္ရရင္ သူမ်ားျပႆနာက ကိုယ္႕ျပႆနာျဖစ္ျပီေလ..

      ဆင္းရဲတဲ႕ အေဖအရင္းကဘဲ အျမင္မွန္ရျပီးေတာ႕ ခ်မ္းသာျပီး အားကိုးစရာရွာေနတဲ႕ သနားစရာေမြးစားအေဖလက္ထဲ သားကို ျပန္ေပးလိုက္ေတာ႕မွ သားေရာ အေဖေတြေရာ စိတ္ခ်မ္းသာ..

      အဲဒီက်မွ ဒါရိုက္တာက အေဖအရင္းကိုလဲ အားကိုးစရာ ေနာက္မိန္းမ ေပးစားျပီး  သူတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဇာတ္သိမ္းလိုက္ႏိုင္တာ သနားစရာ.. ကၽြတ္ ..ကၽြတ္..

 
      ေယာက်ၤားက ေဖါက္ျပန္လို႕ ကြဲၾကေတာ႕မယ္႕ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ကလဲ နတ္မင္းၾကီး ေကာင္းမွဳေၾကာင္႕ ကိုယ္ခ်င္းလြဲေတာ႕မွ တေယာက္အေၾကာင္း တေယာက္နားလည္ႏိုင္ေတာ႕တာ..
      အင္း.. ဟုတ္မလိုလို ရွိတုန္း အရမ္းသည္းခံႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ မိန္းမက အရင္ရည္းစားနဲ႕ျပန္တြဲေနျပီး.. ေဖါက္ျပန္ခဲ႕တဲ႕ ေယာက်ၤားက မရွိေတာ႕မွ တမ္းတတယ္ဆိုျပီး ေနာက္ရည္းစားကို ကန္ထုတ္ျပီး ဇနီးေဟာင္းေနာက္ တေကာက္ေကာက္ျပန္လိုက္ေနရေတာ႕.. မုန္းစရာကေန သနားစရာေျပာင္းသြားျပန္ျပီ..
       ေနာက္က လိုက္ရွဳပ္ေနတဲ႕ ေနာက္မိန္းမကလဲ အေဖအေမက စြန္႕ပစ္.. အားကိုးမရွိရွာလို႕ ဒီလိုျဖစ္ရရွာတာဆိုျပီး ကိုယ္ဘဲ ဒီေလာက္အရြယ္ကို ေမြးစားရေတာ႕မလိုလိုေတြး..

          မေျပာင္းမလဲတာက  အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕  ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ် ခံစားျပီး

    အေရမရ အဖတ္မရ .. ဘယ္ဇာတ္လမ္းမွ ဆံုးေအာင္ၾကည္႕လို႕မရ..

     ဘာၾကီးလဲဟ.. လူေတြကဒီလိုဘဲ ေျပာင္းလဲတတ္ပါေပ႕.. မ်က္ႏွာၾကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတာေပါ႕...     ဘာညာမွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕     ဆရာၾကီးလုိလို..  ဇာတ္လမ္းတိုင္းကို တရားစီရင္သလို.. "လူဆိုးဆိုရင္ ေထာင္ထဲ၀င္.. လူေကာင္းဆိုရင္ မာစီးဒီးစီး"လို႕.. ရိုးရိုးၾကီးအေတြးနဲ႕ ၾကည္႕ေနတဲ႕သူဘဲ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ျပီး..လူၾကမ္းျဖစ္က်န္ခဲ႕ရ..

Status

Unable to move,
  Fear to stand still,
    Dwell in tremble with pain inside,
      Looks more stable in silence.

စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ ေမျမိဳ႕ည

  

        
        က်မအလုပ္၀င္ခါစမွာ နယ္ကိုသြားရေတာ႕ မနက္ဘက္မွာ အလုပ္ကိုသြားဘို႕ အေျပးအလႊား အခ်ိန္လုေနရတာမို႕ မလြမ္းအားေပမယ္႕ ..
       
        ညေနဘက္အိမ္ျပန္ေရာက္လို႕ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္လို႕ျပီးတဲ႕အခ်ိန္... ေမွာင္ရီပ်ိဳးလာတာနဲ႕ အလုပ္လုပ္စရာမရွိေတာ႕တာနဲ႕ .. အခ်ိန္ကိုက္ဘဲမို႕  အဲဒီအခ်ိန္မွာ လြမ္းစရာရွိတာေတြကို အကုန္လြမ္းေတာ႕တာပါဘဲ.. အေဖအေမလဲလြမ္း..  ဘာညာလဲလြမ္း.. ေပါက္ဆီလဲလြမ္း.. သစ္ပင္လဲလြမ္း.. ၀က္မၾကီးလဲလြမ္းေပါ႕...

       အိပ္မေပ်ာ္မခ်င္း ကက္ဆက္ကို အဆက္မျပတ္ဖြင္႕ျပီး လြမ္းရတဲ႕ အရသာဟာ ေကာ္ဖီလုိဘဲ ခါးသလိုလို ခ်ိဳသလိုလိုေပါ႕.. အျမည္း ေကာ္ဖီခြက္ကလဲ ေဘးမွာ အဆင္သင္႕ေလ..
      
        စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕" ေမျမိဳ႕ည" ကို ကက္ဆက္ကၾကားခါစက  မ်က္ရည္က်ေလာက္ေအာင္ လြမ္းလို႕ထပ္ခါထပ္ခါဖြင္႕လိုက္ၾကတာ.. က်မနဲ႕ တအိမ္ထဲ အတူေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအစ္မ နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္သား.. သူတလွည္႕ဖြင္႕လို႕ျပီးသြားရင္ ကိုယ္တလွည္႕ဖြင္႕....

        စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႕ အသံ၀ဲ၀ဲေလးကို ေသခ်ာနားလည္လာေတာ႕မွ .. ဟင္.. ဒီသီခ်င္းက ဖဲ၀ုိင္းမွာထိုင္ရင္း လြမ္းေနတာပါလားလို႕ သိလာတာ..  စိတ္ထဲမွာ ခုလုခုလု ျဖစ္သြားေပမဲ႕ သံစဥ္နဲ႕စာသားကို အရမ္းၾကိဳက္ေတာ႕ ထပ္ျပီး  မဖြင္႕ဘဲ မေနႏိုင္.. မလြမ္းဘဲ မေနႏိုင္..       ဟိဟိ..  ခုထိၾကိဳက္ေနတုန္းဘဲ..

       အခုမ်ား  Angry Bird ပစ္ရင္း လြမ္းတဲ႕ သီခ်င္းေရးေပးရင္  အဲဒီလို လြမ္းလြမ္းေလး ဆိုလိုက္ခ်င္ေသးတယ္..

( ဒီသီခ်င္း upload လုပ္ထားေပးတဲ႕ http://www.youtube.com/user/kyaw246 ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ )

မွတ္စု

မွတ္စု(၁)


ဒီလိုေတြ ဟိုလိုေတြ စကားေတြ အမ်ားၾကီးေျပာျပီးမွ
  သေဘာေပါက္လိုက္တာက အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ဘဲ ရွိတယ္.. 
  မ်ိဳခ်ခဲ႕တဲ႕ စကားက ႏွစ္ခြန္းထဲေပမယ္႕
  ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေဖါင္းပြလိုက္သလဲ.. ရင္ထဲ ၾကပ္ေနတာဘဲ..
  အမွန္တရားက ဘယ္ေလာက္ခါးသီးသလဲဆိုတာ
  ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳမွ ေသလုေအာင္ခါး..





မွတ္စု(၂)  


ဒူးမေထာက္ဘူး အေသခံမယ္လို႕ စိမ္ေခၚျပီးမွေတာ႕
  ဘယ္ေျခာက္ ညာလွမ္းနဲ႕ ဒူးေထာက္ဘို႕ဘဲ တြန္းအားေပးေနရင္
  သူဘာလိုခ်င္ေနလဲဆိုတာ သိဘို႕ေကာင္းတာေပါ႕..
  ႏွစ္ခုလံုး ဘာရရ လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ..






မွတ္စု (၃) ၁၂ ရက္ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၂

မနက္ခင္း ေလေအးနဲ႕ ေနျခည္ေႏြးကို ရတဲ႕အခါ  မဂၤလာပါ ကမာၻၾကီး လို႕ႏွဳတ္ဆက္ရင္း 
       အသက္ရွင္ေနရတာ ေက်းဇူးတင္ခဲ႕.. 
      ၂၀၀၅ မနက္ခင္းတခုမွာ..

ပူျပင္းတဲ႕ ေန႕လည္မွာ ေလရိုင္းေတြတိုက္ရင္ အကာအကြယ္ရွာရင္း
       ဘ၀ဆိုတာ ဒါလားေတြးရင္း..  
      ၂၀၁၀ ေန႕လည္ခင္းတခုမွာ..

ညေနခင္းရဲ႕ သူမ်ားေတြ အေမာေျဖစရာ ရွဳခင္းကို
       ရယ္တ၀က္ ငိုတ၀က္ ေငးေမာရင္း
       အေမာေျပတာလား .. လက္ေလွ်ာ႕တာလား မေရမရာ.. 
      ၂၀၁၂ ႏွစ္ဆန္းက ညေနခင္းတခုမွာ..

ညရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မွဳမွာ ဘာမွားခဲ႕လဲ .. ဘာက အမွန္တရားလဲ ျပန္သံုးသပ္ရင္း
      မနက္မွာ ႏိုးလာခ်င္သလား ဆက္အိပ္လိုက္ရေတာ႕မလား..
      ပူလိုက္ေအးလိုက္ ငိုလိုက္ရယ္လိုက္
      ေပျဖစ္ရင္ ခံလိုက္ေပါ႕.. တူေတာ႕ တစ္ခါေလးေတာင္ မျဖစ္ခဲ႕တဲ႕ သံသရာ
      လြတ္ေအာင္ရုန္းခ်င္လား.. ေသတဲ႕ထိ ေခါင္းငံု႕ေနရေတာ႕မလား မေသခ်ာ...
      ၂၀၁၂ စက္တင္ဘာ..

ဒီေန႕

             ညကအိပ္မရဘူး.. ေလမတိုက္ေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ပူတယ္.. air cond ဖြင္႔ဘို႔စဥ္းစားလိုက္ရင္လဲ PUB bill  အၾကီးၾကီးထြက္လာမွာ စိုးလို႕ ေပ အိပ္လိုက္တယ္..
             ေယာက်ၤားက တစ္ညလံုးေခ်ာင္းဆိုးျပီး မနက္က်ေတာ႕ သူမဟုတ္သလိုနဲ႕ ရံုးထသြားတယ္.. 
ကိုယ္ကေတာ႕ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႕တာ ကိုယ္မဟုတ္သလိုနဲ႕ ျပန္မအိပ္ဘဲ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ေရာက္ေနျပီ..

            ကြန္ျပဴတာထဲမွာလဲ ဆူညံေနတယ္ .. ျပည္ေတာ္ျပန္ေတြကို ၾကိဳဆိုသူနဲ႕ ဦးေအာင္ ေခါင္းလွမ္းရိုက္ခ်ိိဳးတဲ႕သူနဲ႕..
             အခ်င္းခ်င္းသတ္လို႕ အျပစ္ၾကီးသလား.. ဆန္႕က်င္ဘက္ကို သတ္လို႕ အျပစ္ၾကီးသလား.. ကိုယ္စဥ္းစားေတာ႕လဲ သူမ်ားအသက္သတ္ရင္ အျပစ္ၾကီးတာဘဲ မဟုတ္လား..
            စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္တာနဲ႕တင္ အျပစ္ရွိေနျပီလို႕ ေတြးေနမိတယ္..

          ေရွ႕ဆက္တိုးဘို႕ အဓိကလား.. ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းဘို႕ အဓိကလား..
အင္း... ေရွ႕တုိက္က ေဆးေရာင္အျဖဴၾကီးကေတာ႕ ကိုယ္မ်က္လံုးကို ပင္ပန္းေစတယ္.. လီရွန္လံုးကို တိုင္ရင္ေကာင္းမလား..
          အလင္းေရာင္ကို မၾကည္႕ႏိုင္လို႕ TV ဘက္လွည္႕ေတာ႕ TVက မင္းသမီးေရွ႕မွာ ျပတင္းေပါက္ကို ေက်ာေပးထားတဲ႕ ကိုယ္႕အရိပ္မဲမဲၾကီး.. အမယ္ေလး.. သရဲကားၾကည္႕ရသလုိဘဲ..

            မနက္က ေပါင္မုန္႕ ၃ ခ်ပ္ဘဲက်န္လို႕ ေယာက်ၤားကို ၂ ခ်ပ္မီးကင္ ေထာပတ္သုတ္ေပးျပီး ကိုယ္တစ္ခ်ပ္နဲ႕ မနက္စာျပီးလုိက္ရလို႕ ေစာေစာစီးစီး ဘိုက္ဆာေနတာ  ဘယ္သူ႕ကို တိုင္ရင္ေကာင္းးမလဲ..
            Canadian Pizza ဆိုရင္ ျမန္ျမန္မရဘူး.. အိမ္နား ဒိေလာက္ကပ္ေနတာေတာင္ ၄၅ မိနစ္ေစာင္႕ရမယ္တဲ႕.. ေရာင္းရဦးမယ္..

           ဘိုက္ထဲမွာ ဘာမွ ေရေရရာရာ မရွိတာေတာင္ အစာမေက်တာေတြ မ်ားလိုက္တာ.. ေတာ္ျပီ.. ျပန္အိပ္ေတာ႕မယ္..
           ဘိုက္ထဲက ဂြီကနဲ ျမည္ျပီး ျပန္ႏိုးလာေတာ႕မွ စားစရာထရွာစားေတာ႕မယ္.. 
Mr Bean  အိုက္တင္နဲ႕ ေရခဲေသတၱာထဲ ဘာမွ မရွိမွန္းသိေပမယ္႕  လိုက္ရွာၾကည္႕လိုက္ရင္္း ..
 ၾကက္ဥေတြ ေတြ႕ေတာ႕မွ ၀မ္းသာသလုိ အမူအရာ လုပ္ျပီး ေၾကာ္စားလိုက္ေတာ႕မယ္..          ဆီက်န္ေသးပါေစ... (အိပ္ယာထဲက ဆုေတာင္းသံ)

Tiger green tea ေလး ေသာက္ၾကပါဦး ...

အေ၀းက အရာမ်ား..

မ်က္ေစ႕ရဲ႕ အဆံုးမွာ မိုးရြာေနတယ္...
ေလတိုက္တဲ႕အခါ မိုးသက္ေလရဲ႕ ေမႊးတဲ႕အနံ႕ကိုေတာင္ ရလာသလိုဘဲ..
ေအးျမျခင္းကို မ်က္လံုးနဲ႕ ဘဲ လွမ္းခံစားၾကည္႕တယ္..
စိတ္ကူးထဲမွာ မိုးေရကို လက္နဲ႕ခံရင္း ေက်ာရိုးထဲထိ စိမ္႕ေအးတဲ႕ အရသာကို ေတြးၾကည္႕တယ္...

အဲဒီမွာ မိုးရြာျပီး ဘာလို႕ ငါ႕ဆီကို မိုးကမလာတာလဲ.. ေလာဘမ်ားတဲ႕ငါ..
ျမင္ရံုနဲ႕ ခံစားလို႕ မရဘူးေလ.. မုဒိတာမရွိတဲ႕ ငါ..
သူတို႕ ေရပံုးမွာ လွ်ံေနျပီေလ.. ဘာလို႕ ေခ်ာင္းၾကည္႕ေနတာလဲ.. ဥပကၡာမရွိတဲ႕ ငါ..

 လိုခ်င္တာရေနရင္ေတာ႕ မပူေလာင္ဘူး...
 ဆံုးရံွဳးတာ မရွိရင္ေတာ႕ တရားနဲ႕ေျဖစရာမလိုဘူး..

 ဒုကၡေတြ႕လို႕သာ မၾကာခဏ ဘုရားတ တတ္တာဆိုေတာ႕  နိဗၺာန္နဲ႕ ေျခတလွမ္း ပိုနီးျပီ..
(ဟင္... ငါက သာ တာေပါ႕.....)

ပိုေ၀း သြားလား ..

ငါ ဘာကောင်လဲ?

ဝေးနေတုန်းက သတိရတယ်ပြောတာကို ယုံစားပြီး

နီးတော့မှ ကန်ထုတ်နေလားလို့ မြင်ရတာတောင် မယုံရဲတဲ့ကောင်..

ကိုယ့်အတွက် အချိန်တွေသုံးဘို့ နှမြောလို့

မင်းအတွက် အချိန်တွေပေးရင်း အချိန်တန်ဘိုး မသိတဲ့လူလို့ သမုတ်ခံရတဲ့ကောင်..

အဆင်သင့်တွေ လုပ်ပေးလို့ မြင်ရတာလွယ်ကူနေတော့လဲ

မင်းအမြင်မှာ တန်ဘိုးမရှိတာတွေဘဲ လုပ်နေတဲ့ကောင်...

တန်ဘိုးမထားတာတွေ မလုပ်တော့ရင်လဲ

တန်ဘိုးရှိမယ့်ဘာမှ လုပ်စရာမရှိတော့တဲ့ကောင်..

လုပ်ကိုင်ရင်းနဲ့ အမှားတွေ့မလားလို့

တခွန်းကပိုမေးမိလို့ ငတုံး ငအ အမြင်ခံရတဲ့ကောင်...

မမြင်ချင်လို့ ရှောင်နေမှန်းမသိဘဲ

စိတ်ညစ်နေလားလို့ အလိုက်မသိ ဖေးမ,ဘို့ ကြိုးစားမိတဲ့ကောင်..

အနားသွားရင် အနှောက်အယှက်ဖြစ်မလားတွေးလို့

အလိုက်သိ ရှောင်နေတာများတော့ အမေ့ခံရတဲ့ကောင်..

အဝေးက ငေးကြည့်ရင်း.. ဘာလုပ်ပေးနိုင်မလဲ တွေးကြည့်ရင်း

အနီးက နေရာပျောက်သွားရတဲ့ကောင်..

သံယောဇဉ် ဆိုတာကို ဖြတ်ဘို့ကြိုးစားရင်း

ချစ်ရမှန်း မသိတော့ မုန်းရမှန်းလဲ မသိတော့တဲ့ကောင်...

မသိတာတွေများတော့ ခေါင်းပေါ်တက်လဲမသိ

ခြေထောက်နဲ့ ပိတ်ကန်ခံရလဲ မသိသလိုနေနိုင်တဲ့

ထုံပေပေ အကောင်..

အကောင်တော့ အကောင်... ဘာကောင်မှန်း ကိုယ်တိုင်တောင် မသိတော့တဲ့ အကောင်..

Bonsai

        Chinese garden ထဲက Bonsai သစ္ပင္ သက္ၾကီးပုေလးေတြ.. 

       အျမင္လွဘို႕... အသက္ရွည္ေပမဲ႕ ခ်စ္စဘြယ္ျဖစ္ဘို႕.. အကန္႕အသတ္နဲ႕ ေနခဲ႕ရတဲ႕ သက္တမ္းေတြကို ပန္းအိုးေလးေတြမွာ စာထိုးထားပါတယ္.. ႏွစ္ေပါင္း ၆၀.. ၇၅.. ၈၀.. ၁၀၀ စသည္ျဖင္႕ေပါ႕.. 

          


         ေတြ႕စက ခ်စ္ဘို႕ေကာင္းလိုက္တာလို႕ ေတြးေပမဲ႕...

   
       ခုေတာ႕ သူတို႕ရဲ႕သက္တမ္းရွိသမွ်မွာ  အကန္႕အသတ္နဲ႕ သံုးစြဲခဲ႕ရတဲ႕ ေျမဆီၾသဇာနဲ႕ အကန္႕အသတ္ရွိတဲ႕ အျမစ္ထိုးေဖါက္စြဲ၀င္ႏိုင္မွဳတို႕ကို တစိမ္႕စိမ္႕ သေဘာေပါက္လာျပီး  အသက္ရွဴၾကပ္ေလာက္ေအာင္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖစ္လာေစတဲ႔ ပံုေလးေတြပါ..

   သစ္ပင္ေတြကို သဘာ၀အတိုင္း ေရ ေျမ ေလ အားလံုး လိုခ်င္သေလာက္ စုပ္ယူႏိုင္ဘို႕...
   အျမစ္ေတြ အကိုင္းေတြ သြားခ်င္သေလာက္ ခရီးဆန္႕ႏိုင္ဘို႕.. အခြင္႕အေရးေပးျပီး မိခင္ေျမၾကီးေပၚမွာဘဲ စိုက္ၾကရေအာင္..

               

                   

                   

ေနရာ

တခ်ိဳ႕က ေနစရာ 'ေနရာ' ရွာေနသူေတြ အရူးအမူး ရွွာေနခ်ိန္မွာ

တခ်ိဳ႕က ေနစရာ 'ေနရာ' ကို ခြဲေ၀ေပးဘို႕ အျပင္းအထန္ ျငင္းဆန္ေနခ်ိန္မွာ

ကိုယ္ကေတာ႕ မၾကာခင္မွာ လစ္ဟာေတာ႕မယ္႕'ေနရာ'ကို ၾကည္႕ျပီး ေသြးပ်က္ေနခဲ႕..

တရြာေျပာင္းလို႕ သူေကာင္းျဖစ္သြားသူေတြၾကား မင္းပါမွ ပါပါ႕မလား..

ေနာက္စကားပံု တခုကိုေတာ႕ ေျပာလို႕ေတာင္ မထြက္ႏိုင္ေတာ႕

အားလံုးအဆင္ေျပၾကပါေစေပါ႕.. 

(ကိုယ္ရဲ႕ လက္က်န္ ေနရမယ္႕အခ်ိန္ေတြဟာ အဆင္ေျပတဲ႕ အထဲမွာ 

ဘယ္ေတာ႕မွ ပါမွာမဟုတ္တာ ေသခ်ာသြားျပီ..)

ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္တဲ႕ 'ေနရာ'မွာ ေနထိုင္သူေတြရဲ႕ ဒုကၡကို မ်က္ျမင္ၾကံဳရလည္း..

ေလာကမွာ ကိုယ္ပိုင္တဲ႕ 'ေနရာ' ရွိမွရွိရဲ႕လားလို႕ မေသခ်ာေပမယ္႕လည္း..

ကိုယ္႕သေဘာနဲ႕ကိုယ္ ေနႏိုင္ သြားႏိုင္တဲ႕ 'ေနရာ'တခုေတာ႕ လိုၾကမယ္လို႕ စာနာေပမယ္႕လည္း..

ဘယ္သူက ကိုယ္႕'ေနရာ'ကို ခြဲေပးႏိုင္မွာလဲ ဆိုတာလဲ ေတြးစရာတခုပါဘဲ..

အမိန္႕ၾသဇာ မသက္ေရာက္တာ ကိုယ္႕'ေနရာ'ကိုယ္ မယူထားႏိုင္လို႕ေပါ႕..

သာတဲ႕ 'ေနရာ'ကို ေျပာင္းၾကတာ ဓမၼတာဆိုရင္ ထားခဲ႕တာက အေနမသာတဲ႕ 'ေနရာ'မို႕ေပါ႕..

ေပ်ာ္ရာ နိဗၺန္ေပါ႕.. နိဗၺန္မသြားရရင္ ငရဲမွာ ေနရသလို စိတ္ဆင္းရဲေနခဲ႕တာလား..

'ေနရာ'အေၾကာင္း ေျပာတဲ႕ အသံၾကားတိုင္း အေတြးေတြ ခရီးရွည္လို႕.. 

သူ႕'ေနရာ'ကေတြး.. ကိုယ္႕'ေနရာ'ကေတြး..

'ေနရာ' တိုင္းဟာ ေလာဘနဲ႕ေတြးေတာ႕ ဗုန္းေတြလိုဘဲ.. ထိတိုင္း ကြဲေနတယ္..

ဆယ္ေသာသူ မုန္းမိမယ္

 ေဆးရံုဆိုတာ လူမစည္အပ္တဲ႕ အရပ္လို႕ဆိုရိုးစကားရွိထားလို႕.. ကိုယ္တိုင္လဲ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာ အေဖတစ္လေက်ာ္ၾကာေအာင္ ေဆးရံုတက္ထားတဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳလဲ ရွိေတာ႕ က်မက ေဆးရံုသြားရမယ္ဆိုရင္ စိတ္က အျမဲတြန္႕ဆုတ္ေနမိတာ ...
                       
                     ကိုယ္တိုင္ေဆးရံုသြားစရာ ကိစၥမရွိေပမဲ႕ ေယာက်ၤားက ေသြးတိုးေၾကာင္႕ ၆လ တစ္ခါ ေဆးစစ္ေနရေတာ႕ SGH ကို ခဏခဏေရာက္ျဖစ္လာပါတယ္.. ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးနဲ႕ ဘာမွမဆိုင္ေအာင္ သန္႕ျပန္႕ျပီး လာဘို႕ တြန္႕ဆုတ္စရာမရွိေအာင္ စနစ္တက်လုပ္ထားေပမဲ႕ ေဆးရံုဆိုတာ ေ၀ဒနာသည္ေတြ လာဘို႕ေနရာမို႕ အားတိုင္းလာခ်င္စရာေတာ႕ မဟုတ္ပါဘူး။

                ျပီးခဲ႕တဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ကုန္ခါနီးေလာက္က က်မခင္ပြန္းရဲ႕ အေဒၚ ရန္ကုန္မွာ စမ္းသပ္ကုသခံရင္း သိခဲ႕ရတဲ႕ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင္႕ ျမိဳ႕ထဲက ေဆးရံုတစ္ခုမွာကုဘို႕ ေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္..  အေဒၚအရင္းမို႕ ေလဆိပ္ကို သြားၾကိဳျပီး ေဆးရံုကို ပို႕ေပးဘို႕.. လိုအပ္တဲ႕ ပစၥည္း စားစရာ ေတြ ပို႕ေပးဘို႕.. စ,တာေတြဟာ ၀တၱရားအရအျပင္ အေမအစားျပန္ရျပီး  ျပဳစုေပးရတယ္လို႕ ထင္ေလာက္ေအာင္ဘဲ အေဒၚဟာ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္မွာ ကြယ္လြန္သူ က်မ ေယာကၡမနဲ႕ အသံကအစ တူလာခဲ႕ပါတယ္။  က်မတို႕မိသားစုဟာ ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းမွာ အံ႕ၾသေတြေ၀ေနခဲ႕ၾကျပီး အေမနဲ႕တူလာလိုက္တာဆိုတာကို ေျပာမျပီးႏိုင္ပါဘဲ။

       အေဒၚနဲ႕အတူ သားတေယာက္ သမီးတေယာက္ ျပဳစုဘို႕ ပါလာခဲ႕ျပီး ကင္ဆာထံုးစံအတိုင္း ေဆးထိုး ေဆးစား စ,လုပ္တဲ႕ အခါမွာေတာ႕ ရန္ကုန္မွာ က်န္ခဲ႕တဲ႕ သမီး ႏွစ္ေယာက္ ကလဲ လုပ္ငန္းအားလံုးကို လႊဲခဲ႕ျပီး လိုက္လာၾကပါတယ္။
        အဲဒီေဆးရံုက ေဆးရံုသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ ေအာက္ထပ္မွာ hotel နဲ႕တြဲထားေတာ႕ ေဆးထိုးမယ္႕ရက္မွာ အေပၚထပ္က ေဆးရံုမွာ တစ္ရက္တက္ျပီး ေဆးထိုးျပီးရင္ ေအာက္ထပ္က hotel အခန္းမွာ ျပန္လာေနလို႕ရေတာ႕ က်မတို႕လဲ ညမအိပ္ရံုတမယ္ဘဲ...အဲဒီမွာ မိသားစုေတြ႕ဆံုပြဲၾကီးေပါ႕..

          အေဒၚက ကင္ဆာေရာဂါသည္နဲ႕မတူေအာင္ဘဲ လန္းဆန္းေနတတ္ျပီး က်မတို႕ ေရာက္သြားရင္ ညက ေအာင္႕လို႕ မအိပ္ႏိုင္ဘူးလို႕ေျပာရင္လဲ ျပံဳးျပံဳးေလးပါဘဲ.. အေဒၚေအာင္႕လို႕ လွဲအိပ္ေနတာ သံုးေလးခါ ေတြ႕ဘူးေပမယ္႕ သားသမီးေတြက လက္ကေလး ေျခကေလး လွဳပ္ဘို႕မလိုေအာင္ကို ျပဳစုေနၾကေတာ႕ က်မက တခါတခါ ရုပ္ရွင္ၾကည္႕ေနရသလိုဘဲလို႕ေတာင္ ေတြးမိပါရဲ႕.. တမိေပါက္ တေယာက္ထြန္းတဲ႕  ဆန္ေရေတြ ေတြ႕ဘူးၾကားဘူးေပမယ္႕ ရွိသမွ်သားသမီးက ဒီအေမကို တန္ဘိုးထားျပဳစုေနၾကတာေတြ႕ရေတာ႕ အေဒၚရဲ႕ေရာဂါကို အံတုႏိုင္တဲ႕ အစြမ္းေတြဘယ္ကရလာလဲ ဆိုတာ က်မမွန္းၾကည္႕ႏိုင္ခဲ႕ပါတယ္..

             ေဆးထိုးလိုက္ နားလိုက္ နဲ႕.. ရန္ကုန္ျပန္လိုက္ ျပန္လာေဆးထိုးလုိက္ လုပ္ရတာ ႏွစ္ပါတ္ သံုးပါတ္ျခား တစ္ခါမို႕ အခုဆိုရင္ အေဒၚနဲ႕ သားသမီး ေလးေယာက္ အသြားအျပန္နဲ႕ေဆးကုေနတာ ငါးခါ ေျခာက္ခါရွိပါျပီီ..

           အေခါက္တိုင္းမွာ အေမဟိုဘက္လွည္႕ ဒီဘက္လွည္ဘို႕.. ေရခပ္ေပး ေရေႏြးမွဳတ္ေပး ျပဳစုဘို႕.. အေမစားခ်င္တာကို အခ်ိန္မေရြးေျပး၀ယ္ဘို႕.. အေမေန႕တုိင္းစားတဲ႕ မုန္႕ဟင္းခါးေန႕တိုင္းခ်က္ဘို႕.. ေဆးတိုက္တဲ႕အၾကိမ္တိုင္း စာရင္းမွတ္ဘို႕..  စတဲ႕ အလုပ္ေတြကို မျငိဳမျငင္တာ၀န္ခြဲလုပ္ေနၾကတဲ႕ သားသမီးေတြကို ျမင္ရတာ ေဆးရံုေရာက္ေနပါလားဆိုတာကို ေမ႕ေတာင္ေမ႕ေနပါရဲ႕..  ျပန္ခါနီးတိုင္း အေဒၚက သားသမီးေတြ အလုပ္အကိုင္ပ်က္နဲ႕ လာရသြားရမို႕ မလာခ်င္ေတာ႕ဘူးလို႕ ေျပာေပမယ္႕ သားသမီးအားလံုးက တညီတည္း ဒီေလာက္သက္သာလာတာ ဆက္ကုပါလို႕ တိုက္တြန္းျပီး ေနာက္တေခါက္အတြက္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ပါ တခါတည္း ျပင္ဆင္သြားျမဲပါဘဲ ...

               က်မကေတာ႕ အကုန္အက်ေတြကို စိတ္နဲ႕ လိုက္ေပါင္းၾကည္႕ရင္း..  ငါျဖစ္ရင္ေတာ႕ မကုၾကပါနဲ႕လို႕ မွာေပမယ္႕  အနားမွာ သားသမီးေတြ၀ိုင္းျပီးေနတဲ႕ အရသာကိုေတာ႕ ခံခ်င္မိသား...                 

             
              ရုပ္ရွင္ထဲမင္းသမီးေလးေျပာသလိုဘဲ ကိုယ္႕ကို ဂရုစိုက္ခံရေအာင္ ငါ႕မွာလဲ  ႏွလံုးေရာဂါရွိခ်င္လိုက္တာ လို႕ေျပာရရင္ ေကာင္းမလား...

             
              ဒီလိုဘ၀မွာ ေနရရင္ေတာ႕ တင္တင္ျမသီခ်င္းလို  ဒီသံသရာ၀ဲထဲမွာ လည္ခ်င္လြန္းလို႕ ဆယ္တဲ႕သူကို မုန္းမိမယ္လို႕ဘဲ ဟစ္ေၾကြးမိမလားဘဲ...

( မိဘကို ျပဳစုလုပ္ေကၽြးရင္း အေဖမ်ားေန႕၊အေမမ်ားေန႕ကို ေန႕တိုင္းက်င္းပေနၾကေသာ သားသမီးမ်ားသို႕..)

လႊတ္ခ်ျခင္း

          ဒီအရြယ္ၾကီးနဲ႕ေတာ႕ အသဲမကြဲေတာ႕ပါဘူး.. ရင္ကြဲသံ ပါ..

        ေရွ႕ဆက္ဘို႕ မျဖစ္ေတာ႕ရင္ ဒီမွာဘဲ ရပ္ၾကတာက ဒါဏ္ရာက်န္တာနည္းလိမ္႕မယ္..
              ေလ်ာ႕ယဲလာတဲ႕လက္နဲ႕ ဆက္ကိုင္ထားရတာ အားမရွိေတာ႕ က်ကြဲမယ္႕အခ်ိန္ကို ေစာင္႕ေနရသလိုဘဲ..
               ျပတ္ျပီးတဲ႕ၾကိဳး ဆက္ရာအထံုးနဲ႕ မထားနဲ႕ေတာ႕..
               ငိုထားတဲ႕မ်က္ႏွာ မျမင္ရေစဘူး..
     ငါ႕ဘက္က ဘာအက်ိဳးမွ မေမွ်ာ္ကိုးခဲ႕လို႕ ဘာေနာင္တမွ မရဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္..
                 က်ိန္စာမဆိုတာလဲ ေသခ်ာတယ္..
                        ခြင္႕မလႊတ္တာလဲ ေသခ်ာတယ္..
           မင္းဘက္က ေနာင္တမရတာ ေသခ်ာရင္ ေႏွာင္ၾကိဳးအားလံုး ျပတ္သြားျပီလို႕ ခံယူျပီး ေနာင္လာမယ္႕ ဘ၀သစ္အတြက္ ျပင္ဆင္ပါေတာ႕..
            ေမတၱာမွာ အသြားအျပန္ရွိေပမဲ႕ နာက်ည္းမွဳမွာ ျပန္လမ္းမရွိဘူး..

သီခ်င္းမပါႏိုင္ဘူး..

ေလဟာနယ္ကို ၾကည္႔ျပီး  တိတ္ဆိတ္ျခင္းသီခ်င္းသံ ကိုဘဲ နားဆင္ေပးၾကပါ..
ေျခာက္ကပ္ကပ္ အခါးရည္ေလးနဲ႕ေပါ႕..

စိုထိုင္းဆမ်ားေနတဲ႕ ဒီ Blog ခဏေလာက္နားပါမယ္။ အားလံုးေျခာက္ေသြ႕သြားရင္ျပန္ေတြ႕ၾကတာေပါ႕..

Myandroid and zaw gyi

Myandroid soft keyboard သံုးလို႕.ရၿပီ။ ဟူးေရး....

ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အားေပးျခင္း

ကမ္းပါးစြန္းေပၚတက္ျပီး ရပ္ေနတဲ႕ပံု..
မီးခိုးနံ႕ေၾကာင္႕ အသက္မရွဴႏိုင္ေတာ႕ဘူးလို႕ ေရးတဲ႕စာ..
ငါမရွိရင္ ငါ႕ခ်စ္သူကို ေစာင္႕ေရွာက္ပါလို႕ေရးတဲ႕ ေသတမ္းပို႕စ္.. ေတြကို like လုပ္ျပီး အားေပးေနၾကတဲ႕ face book ေခတ္ထဲမွာ..

ေတာ္ေသးတာေပါ႕..
L ျဖဴ နဲ႕ထူးအိမ္သင္က
ေန၀င္တာ ေနာက္ထပ္ၾကံဳအံုးမယ္.. တဲ႕
အခ်ိန္တန္ရင္ ႏွဳတ္ဆက္ရမယ္.. တဲ႕

ၾကံဳတာကို ဆံုလိုက္ဘို႕ အသင္႕ျပင္.. တဲ႕..

ႏွဳတ္ဆက္ဘို႕ အဆင္သင္႕ျပင္ထားတဲ႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ရင္လဲ.. လနဲ႕ၾကယ္ေတြ ျမင္ရဘို႕အတြက္ အသက္ဆက္ရွင္ေနရမယ္..

(Self suggestion)

 သီခ်င္းကို http://www.youtube.com/watch?v=8Q3TxdG6d00&feature=related မွ download ယူပါသည္။

မိုးနတ္မင္းသို႕..

ေနာက္ထပ္ပံုျပင္ မဟုတ္ပါဘူး..

         လူ႕ေလာကထဲက ရယ္စရာ ေမာစရာ တခုပါ.. ရယ္စရာရယ္ ေမာစရာရယ္ တြဲလာတတ္တယ္ေလ..

         က်မသူငယ္ခ်င္းက  ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ျပီး ရွာေဖြလာတဲ႕ ေငြနဲ႕ ျပန္လာျပီး လုပ္ငန္းတခုလုပ္ပါတယ္.. အင္ဂ်င္နီယာေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း Construction ေပါ႕..
          ပန္းရံေတာင္ တိုက္ေဆာက္ႏိုင္တဲ႕ ေနရာမွာ သူက Civil မဟုတ္ေပမဲ႕ အင္ဂ်င္နီယာေတာ႕ အင္ဂ်င္နီယာဘဲေလ.. သူ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႕ ေလ႕လာမွဳေတြနဲ႕ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္..
       
          ဒါေပမဲ႕ခက္တာက အင္ဂ်င္နီယာအသိအျမင္နဲ႕ ဘာမွမဆိုင္တဲ႕ အခက္အခဲေတြက်ေတာ႕ သူပင္ပင္ပန္းပန္း ရင္ဆိုင္ရပါတယ္...  ေလ႕လာရံုနဲ႕ မသိတဲ႕ အရာေတြအေပၚမွာ သူ႕ကိုယ္သူ ဘယ္လို ခံယူလုပ္ကိုင္ရမွန္းမသိ ျဖစ္လာတဲ႕ အခ်ိန္မွာ က်မကို ေမးပါတယ္..
          ေပါင္ခ်ိန္ဇာတ္လမ္းၾကည္႕လားတဲ႕.. ၾကည္႕တာေပါ႕လုိ႕ ေျပာေတာ႕ ေပါင္ခ်ိန္ေတာင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ႕ အမွဳေတြဆိုရင္.. ဆိုလိုတာက တရားမွ်တဘို႕ကို သိရက္နဲ႕ ေရွ႕ဆက္မတိုးႏိုင္ရင္ ေပါင္ခ်ိန္ဘာလုပ္လဲ ေတြ႕တယ္မလားတဲ႕..
          က်မေတာ႕ သူလမ္းမေပၚမွာ လက္ႏွစ္ဘက္ ေျခႏွစ္ဘက္ကားျပီး မိုးေပၚေမာ႕ေနတဲ႕ပံုကို မ်က္ေစ႕ထဲ ကြင္းကနဲ ျမင္ေယာင္လိုက္ပါတယ္..
       
           က်မက .. သူ႕ကို နင္လမ္းေပၚတက္ျပီး  " မိုးနတ္မင္း  ၾကည္႕မေနပါနဲ႕ " လို႕ ခဏခဏထြက္မေအာ္နဲ႕လို႕.. မိုးနတ္မင္းက ပစ္စရာမ်ားျပီး  ၀ရဇိန္ရွားပါးရင္ နားပူနားဆာလုပ္တဲ႕ နင္႕ကိုဘဲ ပစ္လိုက္လိမ္႕မယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္..ဟိ ဟိ.. က်မ ပညာေပးေကာင္းလို႕ ေနာက္ထပ္ဘာမွမၾကားရဘဲ နားေအးသြားပါေတာ႕တယ္.. ( အဲဒီတုန္းက  ေခြးအိုၾကီးပံုျပင္ေတာင္ မေျပာလိုက္ရဘူး.. အခုရွာဖတ္ၾကည႕္လိုက္ေနာ္..)
         
            ေလ႕လာရံုနဲ႕ မသိတဲ႕ အရာေတြဟာလဲ ၾကာလာေတာ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြျဖစ္လာျပီး ေက်ာ္လႊားႏိုင္ခဲ႕လား.. လက္လႊတ္လိုက္သလား မသိပါဘူး.. က်မအေမ ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္လို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအေပၚ အာရံုမစိုက္မိဘဲ အေမ ဆံုးပါးခ်ိန္မွာဘဲ သူလဲ သူ႕ရဲ႕ လက္စြမ္းျပ ပေရာဂ်က္အျပီးမွာ သူ႕လုပ္ငန္းကိုရပ္လိုက္ပါတယ္..

              အခု သူ တေနရာမွာ သားနဲ႕ မယားနဲ႕ ၾကီးပြားေနပါျပီ.. သူက အေတြ႕အၾကံဳ ပိုမ်ားသြားလို႕လားမသိဘူး.. Gmail status မွာ တရားစာေလးနဲ႕.. သေဘာကေတာ႕ လမ္းေပၚမွာ မိုးနတ္မင္းကို တိုင္တည္စရာမလိုေတာ႕ဘဲ  မိမိကိုယ္ကို ေကာင္းစြာေဆာက္တည္ႏိုင္ျပီေပါ႕..

             က်မကေတာ႕ အခုမွ ဒုကၡကို အလံုးအထည္နဲ႕ ျမင္ဘူးတာလားလို႕ေတာင္ ထင္မိတယ္.. အရင္ကၾကံဳဘူးတာေတြက အခုဒုကၡေလာက္ မဆိုးဘူးလားဘဲ ( ေတြးေနက် အေတြးပါ ).. က်မက ေအာ္ျပီးမတိုင္တည္တတ္ဘဲ ဘုတ္အုပ္ထဲမွာဘဲ ေရးျပီးမွတ္ထားတတ္တယ္.. အဲဒီေတာ႕ မိုးနတ္မင္းက က်မကို ဘယ္သိမွာလဲ..
       
            မိုးနတ္မင္းရဲ႕ email address ေလးမ်ားရွိရင္ ေပးၾကပါ.. ကိုယ္႕စကားနဲ႕ကိုယ္ ထြက္မေအာ္ရဲလို႕ တိုင္တည္ခ်င္တာရွိရင္ email နဲ႕ တိုင္တည္ရေအာင္လို႕..

 (စိတ္ကို ေကာင္းစြာေဆာက္တည္ႏိုင္ေအာင္လို႕လဲ ၾကိဳးစားေနပါတယ္.. :p)

အေတြးပံုျပင္(၁)

          ပံုေျပာျပခ်င္ပါတယ္... ေျပာျပခ်င္လြန္းလို႕ အူထဲအသဲထဲက ကလိကလိျဖစ္ေအာင္ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕ နားဆင္ေပးၾကပါ.. အဲေလ.. သည္းခံဖတ္ေပးၾကပါေနာ...

           တခါတုန္းက ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္တေနရာမွာ ရြာထဲက ေခြးအိုၾကီးတေကာင္နဲ႕ ေတာထဲက က်ားအိုၾကီးတေကာင္ ဆံုမိၾကသတဲ႕...

           ဟယ္လို.. ဟိုင္းဟိုင္း ေတြနဲ႕ ႏွဳတ္ဆက္ၾကေသးလားေတာ႕ မသိပါဘူး.. ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ႕ လူအိုေတြရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း.. မွားျပန္ျပီ.. အေကာင္အိုေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း ျငီးျငဴျပၾကတာေပါ႕...
          ဒါေပမဲ႕ ေခြးအိုၾကီးက ေခြးလိုျငီး က်ားအိုၾကီးက က်ားလိုျငီ္းေတာ႕ ဘာသာစကားကေတာ႕ မတူဘူးေလ.. ေခြးအိုၾကီးအသံက တအီအီနဲ႕ ေခြးျငီးသံ ထြက္ျပီး က်ားအိုၾကီးျငီ္းသံကေတာ႕ ၾကိတ္ျပီးမာန္ဖီသံထြက္တာေပါ႕..

          ေခြးအိုၾကီး ျငီ္းတာက ဒီလိုပါ..
         "ငါ႕ကိုမစားပါနဲ႕ကြာ.. အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႕မို႕ မင္းအတြက္ အရိုးစူးရံုဘဲရွိေပမဲ႕ ငါ႕သခင္အတြက္ေတာ႕ ငါက ေဟာင္သံေပးျပီး သူခိုးရန္က ကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါေသးတယ္...  ငါ႕ကို မသနားေတာင္ ငါ႕သခင္ကို သနားပါ.. ရွာထားသမွ် သူခိုးစားသြားရင္ ငါ႕သခင္ ရူးရပါလိမ္႕မယ္.." စသည္ျဖင္႕ သနားစရာေကာင္းေအာင္၊ သူတာ၀န္ေက်တာအသိအမွတ္ျပဳ ျပီး အသက္ခ်မ္းသာေပးေအာင္...  ေျပာရွာတာေပါ႕..

           က်ားအိုၾကီး ျငီ္းတာက ဒီလိုပါ..
          "မင္းကသာ ေၾကာက္တဲ႕ပံုျပေနတာ.. ငါက လွဳပ္ႏိုင္တဲ႕ပံု ေပၚလို႕လား.. ငါက အစာ စားရ မစားရ အိုမင္းလြန္းလို႕ ေသေတာ႕မွာကို.. မင္းပါးစပ္နားလာတာေတာင္ သြားေတြမစံုလို႕ သြားဖံုးအနာခံျပီး ၀ါးခ်င္စိတ္မရွိဘူး.." စသည္ျဖင္႕ သူစီးပြားပ်က္ပံု.. အဲေလ.. သူဇရာေထာင္းပံုကို ျငီးျငဴေျပာေတာ႕တာေပါ႕...

            ဒီႏွစ္ေကာင္က ျငီးသာျငီးျငဴေနၾကတာ.. တေကာင္စကား တေကာင္နားမလည္ၾကပါဘူး.. ထင္တာဘဲေလ..

           ဒါေပမဲ႕ ေသခ်ာတာကေတာ႕  ရြာသားေတြက သူတို႕စကားနားမလည္တာဘဲ..   ရြာထဲကေန ေခြးအီသံနဲ႕ က်ားမာန္ဖီသံၾကားၾကေတာ႕ ဒုတ္ဆြဲ ဒါးဆြဲ ထြက္လာၾကတာေပါ႕.. ေခြးအိုၾကီးရဲ႕ သခင္အိုၾကီးဟာလဲ (ဇာတ္နာေအာင္ ေျပာတာပါ.. တကယ္ အိုလားမအိုလား ပံုေျပာသူ ေသခ်ာမသိပါ) သူ႕ေခြးကို စိတ္ပူရွာလို႕ အေျပးလိုက္လာခဲ႕တယ္...

             ဇာတ္သိမ္းခန္းက ဒီလိုပါ..
         ရြာသားေတြက က်ားအိုၾကီး အနားကို မကပ္ရဲၾကေတာ႕ ေ၀းေ၀းက လွမ္းေမာင္းထုတ္ၾကတယ္.. က်ားအိုၾကီးလဲ လာမယ္႕ေဘးက  ေသဘို႕ပိုနီးေတာ႕ တလွဳပ္လွဳပ္နဲ႕ ေတာထဲ ျပန္၀င္သြားတယ္..

          ေခြးအိုၾကီးကိုေတာ႕ ဒင္းအူလို႕ သူတို႕ရြာနား က်ားလာရပါတယ္ဆိုျပီး စိတ္ဆိုးျပီး ၀ိုင္းရိုက္ၾကတာ သူ႕ခမ်ာ အားကိုးရမလား ေမွ်ာ္မိပါတယ္.. ေသမင္းနဲ႕ေတြ႕သြားပါေတာ႕တယ္..

            တကယ္႕ ဇာတ္သိမ္းခန္းကေတာ႕ ေခြးပိုင္ရွင္ဘဲ မ်က္ရည္စက္လက္ က်န္ခဲ႕တာေပါ႕..
         
           ဒါေပမဲ႕ သူလဲ တျခားေခြး တေကာင္ ျပန္ေမြးျပီး အရင္ေခြးအိုကို ေမ႕သြားမွာပါ.. (ပံုေျပာသူ၏ မွတ္ခ်က္)

(ပံုထဲက  က်ားေတြနဲ႕မဆိုင္လို႕ ဒီက်ားမ်ိဳးဆိုရင္ ေမာင္းမထုတ္ဘဲ ရေအာင္ဖမ္းျပီး ေရာင္းစားလိုက္ရင္ ေခြးပိုင္ရွင္ သေဌးျဖစ္မွာ ေသခ်ာတယ္.. သူခိုးေစာင္႕ဘို႕ ေခြးလဲ မ်ိဳးေကာင္း၀ယ္ႏိုင္သြားမွာ.. ေနာက္တခါမွ ဒီဇာတ္လမ္းကို ေျပာင္းေရးဦးမယ္..)

ေမြးေန႕မွာ ၾကယ္ေတြစံုခဲ႕တယ္

မေရရာတာေတြ မ်ားခဲ႕ေပမယ္႕
မေရရာတာနဲ႕ ေျခလွမ္းဆက္ေပမယ္႕
ေမြးေန႕မွာေတာ႕ ၾကယ္ေတြစံုခဲ႕တယ္..

လိုခ်င္တာေရာ မလိုခ်င္တာေရာ ရခဲ႕တဲ႕ ဘ၀ရဲ႕လက္ေဆာင္
ရင္မကြဲခင္ အခ်ိန္မွီမသိခဲ႕ရတဲ႕ အမွန္တရားမ်ားနဲ႕..
ဆူးနဲ႕အဆိပ္ေရာထားတဲ႕ ပ်ားရည္ခြက္ ကိုကိုင္ရင္း
ေမြးေန႕မွာ ၾကယ္ေတြစံုခဲ႕တယ္...

အျဖဴေရာင္ခ်ည္းဘဲ ဆြဲခဲ႕တဲ႕ ပန္းခ်ီကားမို႕
ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္ခဲ႕ေလသလား..
မ်က္ႏွာေသတာက အက်င္႕ျဖစ္ခဲ႕ျပီလား..
၀မ္းသာလား ၀မ္းနည္းလား မသိႏိုင္ေအာင္ ခံစားခ်က္တို႕ ထံုေပခဲ႕ျပီလား...
တစ္ခါရယ္ေမာဘို႕ ဒီေလာက္ေတာင္ တန္ဘိုးၾကီးေနလား.. အေတြးေတြနဲ႕
ေမြးေန႕မွာေတာ႕ ၾကယ္ေတြစံုခဲ႕တယ္..

ေပါင္းမိုးေလးနဲ႕ ေလွမွာ ရြက္လႊင္႕ဘို႕ စိတ္ကူး...
သာသာေလးေရြ႕ဘို႕ ရြက္တိုင္ကို ၾကိဳးစားေထာင္ခဲ႕တဲ႕ကာလေတြ လြမ္းပါဘိေတာ႕..
ေလမုန္တိုင္းေတြ႕ရင္ ရုန္းထြက္ဘို႕ အားေမြးထားၾကလို႕လွည္႕ေျပာလိုက္ေတာ႕မွ
ေနာက္မွာ ဘယ္သူမွမရွိတာေတြ႕တဲ႕ ေလွသမား..
ငါနဲ႕မ်ားတူေလသလား ေတြးလို႕ ..
တက္ကိုင္ရမလို ခ်ရမလို ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ေပမဲ႕
အင္း... ေမြးေန႕မွာေတာ႕ ၾကယ္ေတြစံုခဲ႕ပါတယ္...

အႏိုင္ အရွံဳး

သူ႕စကားမွာ ဒါးသြားေတြပါတယ္..

ၾကားရရံုနဲ႕ ေသြးစက္စက္ထြက္ႏိုင္တယ္..

သူ႕အၾကည္႕မွာ လွံသြားေတြ တပ္ထားတယ္..

လွံဖ်ားနဲ႕ထိမိခိုက္ အသက္ပါသြားႏိုင္တယ္..

သူ႕အေတြးထဲမွာ ၾကိဳးကြင္းေတြရွိတယ္..

ေျခလွမ္းမွားတာနဲ႕ လည္ပင္းကိုရစ္ပတ္ေတာ႕မယ္..

ကိုယ္နားထဲမွာ ေျခာက္ခုေျမာက္အာရံုရတယ္..

သူ႕ရဲ႕ အျပင္ကိုထြက္မလာတဲ႕ အသံေတြ ၾကားေနရတယ္..

ကိုယ္႕ႏွလံုးသား ကလံုးတစ္ခုပြားထားတယ္..

သူမ်ားမသိတဲ႕ အေၾကာင္းေတြနဲ႕ ေသဆံုးသြားရင္ .. 

မေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားႏိုင္မယ္..

အႏိုင္မလိုခ်င္လို႕ တိုက္စစ္မဆင္တဲ႕ပြဲ..

ခံစစ္မွာ မေသတဲ႕သူ ႏိုင္တယ္..

ႏွစ္သစ္ဆုေတာင္း

ေအးေဆးျပီး ကိုယ္ကစကားမေျပာရဘဲ သူမ်ားေျပာတာနားေထာင္ရင္း..
ကိုယ္႕ဇာတ္လမ္းမွာ မ်က္ရည္က်မေနဘဲ သူမ်ားဇာတ္လမ္းမွာ ရယ္ေမာရင္း..
ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းမ်ားနဲ႕  တပါတ္အခ်ိန္ကုန္သြားပါတယ္...


ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးမွာ ေအးခ်မ္းတဲ႕ ႏွစ္သစ္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ႕ ႏွစ္သစ္ ပိုင္ဆိုင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳခ်င္လို႕ တေခါက္ျပန္လွည္႕လာပါတယ္..
(ကိုရီးယားကား ခဏရပ္ျပီး...)

ျပန္ေပ်ာက္သြားရင္လဲ.. ဘ၀ကို ခဏေမ႕ႏိုင္တဲ႕ ေနရာကို သြားေနတယ္လို႕ နားလည္ေပးျပီး ခဏေမ႕ထားေပးၾကပါလို႕...

(ေမြးေန႕ေရာက္ရင္ ငိုရလြန္းလို႕ ဒီလမွာေတာ႕ အားလံုးနဲ႕ေ၀းရာ ေရွာင္ေနလိုက္ဦးမယ္.. ဒါမွ သူတို႕ ငါ႕ကိုမေတြ႕လို႕ ေမ႕ေနၾကတာပါေလလို႕ စိတ္ေျဖႏိုင္မယ္မဟုတ္လား..)

အိမ္မက္ေစတမန္သီခ်င္း တင္ခ်င္ေပမဲ႕ အဲဒီသီခ်င္းဆိုရင္ သိန္းေဇာ္အသံနဲ႕မွလိုက္တယ္လို႕ စိတ္မွာစြဲေနျပီး ရွာလို႕မေတြ႕လို႕.. : )

လမ္းေလွ်ာက္သူ

           လမ္းေတြ႕ရင္ ေလွ်ာက္ရရင္ျပီးေရာေလွ်ာက္ေနသူမ်ား ဒီကမၻာမွာ  ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနပါလိမ္႕...
            ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္ခဲ႕ဘူးေတာ႕ ေရွ႕မွာ အေကြ႕ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုေလွ်ာက္ အေကာက္ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုသြားနဲ႕ လမ္းညႊန္သူေတြေရာ
ဘယ္လိုစိတ္နဲ႕ ဆက္ေျပာျပေနၾကပါလိမ္႕..

           ကိုယ္မသိတဲ႕လမ္းကို စေလွ်ာက္ခါစက လမ္းညႊန္ေပးသူရွိရင္ ၀မ္းသာအားရလက္ခံနားေထာင္တတ္တာ ကိုယ္က အေကာင္းျမင္တတ္သူမို႕ဘဲလား...
           ကိုယ္လမ္းညႊန္ျပလိုက္လို႕ မ်က္ႏွာမဲ႕သြားတာကိုျမင္လိုက္ရင္ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ႕တာ ကေကာ ကိုယ္အဆိုးျမင္သမားျဖစ္သြားလို႕လား...

          စိတ္ကုန္လြန္းလို႕ အေကြ႕ေတြ႕ေတြ႕ အေကာက္ေတြ႕ေတြ႕ ေတြ႕ခ်င္ရာေတြ႕ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ပစ္ထားလိုက္မိတာက ကိုယ္႕အဆိုးလား...
          ေျပာလိုက္ရင္ ေျပာင္းျပန္ တမင္တကာလုပ္တာကို ျမင္ရဖန္မ်ားေတာ႕ မေျပာဘဲထားတာက သူ႕လမ္းေျဖာင္႕ေပၚေရာက္ႏိုင္တယ္လို႕ ေတြးျပီး ႏွဳတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာ ကိုယ္႕ေစတနာလား...

   

     ေနာက္က ေျခရာၾကည္႕လိုက္ခ်င္သူေတြလိုက္ခဲ႕လို႕ရေအာင္.. မလိုက္ခ်င္သူေတြ ေသြဖည္ေလွ်ာက္သြားတာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ တစက္ကေလးမွ မျဖစ္ရေအာင္...
      လမ္းေပၚမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕ဘဲ ေရွ႕ကိုသာအာရံုျပဳ ေလွ်ာက္ႏိုင္သူ ျဖစ္ရပါေစသား...

ႏွဳတ္ပိတ္ျခင္း

                စကၤာပူ လူအိုရံုတခုမွာ သူနာျပဳက ေဆာင္႕ၾကီးေအာင္႕ၾကီး လုုပ္ကိုင္ေပးေနရာကေန စကားေျပာေနတဲ႕ ( complaint လုပ္ေနတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ ) အဖိုးၾကီး ဒါမွမဟုတ္ အဖြားၾကီးရဲ႕ ပါးစပ္ကို ျဖတ္ကနဲ ရိုက္လိုက္တဲ႕ ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္တိုင္း ရင္ထဲမွာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားတာဟာ အသားကို မက်ႏိုင္တဲ႕ ခံစားမွဳပါဘဲ။
            ရင္ထဲမွာ ခံစားရတာကို ေျပာဘို႕ ၾကိဳးစားရင္း အမွတ္မထင္ ျဖတ္ရိုက္ခံလိုက္ရတဲ႕ ခံစားမွဳကို  ေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါတယ္။ လက္နဲ႕ျဖတ္ရိုက္စရာ မလိုဘဲနဲ႕ေတာင္ ရူးေနလားလို႕ သေဘာရတဲ႕၊ ဘာေတြေျပာေနတာလဲလို႕ သေဘာရတဲ႕၊  လူရာမ၀င္ဘဲ လာမရွဳပ္နဲ႕လို႕ သေဘာရတဲ႕၊  အဘိုးမတန္တဲ႕ စကားေတြလာမေျပာနဲ႕လို႕ သေဘာရတဲ႕၊........  အၾကည္႕တခ်က္ ေခါင္းတခ်က္ အငဲ႕အတြက္ေတာင္ ခံစားရေသးတာ။
         အဲဒီ အၾကည္႕မွာ  စတုပစ္ ရွစ္ စတဲ႕ ေစာ္ကားေမာ္ကား စကားလံုးေတြေတာင္ပါလို႕ နားစည္ထဲမွာ ထိန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ေသြးလဲတိုးလာေစပါတယ္။

             ဒါေပမဲ႕ ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္လို႕ စကားေျပာတာကလြဲလို႕ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ အရြယ္ေရာက္ရင္၊ စကားေျပာတာကိုလဲ သည္းခံနားေထာင္ေပးမယ္႕သူမရွိေတာ႕တဲ႕ အခ်ိန္ေရာက္ရင္၊ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးဘဲ ျဖစ္ေနေစျပီး အၾကံဥာဏ္ေလးေတာင္ ေပးဘို႕ နည္းနည္းမွ အသံုးမ၀င္ေတာ႕တဲ႕ အခ်ိန္ကိုေရာက္ရင္...

                        

 ၾကိဳတင္အားထုတ္ႏိုင္ရန္ နည္းေကာင္းေလး ေပးပါရေစ....  

                 စပါးႏွံ အဆံျပည္႕၍ငံု႕၊ လူကုံတန္ စိတ္မာန္ေလွ်ာ႕၍ၾကံဳ႕ ဆိုစကားအရ စိတ္မာန္ေလွ်ာ႕ထားႏိုင္ရင္ လူကုံတန္ ျဖစ္ပါလိမ္႕မယ္။ ကိုယ္က အရာမ၀င္လို႕ ပါးစပ္ပိတ္္ခံရတဲ႕ အခါတိုင္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လူကုံတန္အျဖစ္ခံယူျပီး ျငိမ္ေနလိုက္ၾကပါကုန္...
             
                   ၾကိဳတင္၍ ပါးစပ္ျဖတ္ရိုက္မခံရေအာင္ ကာကြယ္ေသာအေနနဲ႕ ၀စီပိတ္ေနႏိုင္ေအာင္ က်င္႕ၾကံၾကပါကုန္... ေန၀င္ခ်ိန္သာယာလိုသူ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႕.....

အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ႕ အလြမ္း

      ဒီလ ၂၀ ရက္ေန႕က အလည္ေရာက္ေနတဲ႕ က်မရဲ႕ ေမာင္ေလး ျပန္သြားပါတယ္.. 

      က်မရဲ႕ေမာင္ေလးက က်မထက္ ၉ ႏွစ္ငယ္ေတာ႕ က်မက သူငယ္ငယ္က သားလို႕ဘဲ ေခၚေနက်ျပီးသူကလဲ အခုထိ က်မနဲ႕ စကားေျပာရင္ သူ႕ကိုယ္သူ သားလို႕ ေျပာတုန္းပါဘဲ။

       သူျပန္သြားေတာ႕ က်မငိုမလားလို႕ ေယာက်ၤားက က်မကို မ်က္ႏွာၾကည္႕ရင္းနဲ႕ ဘာသြားစားၾကမလဲလို႕ အာရံုလႊဲတဲ႕ စကားဆိုပါတယ္။

       က်မကလဲ ဘာမွမလြတ္ရေအာင္ ေကာ္ဖီဘဲေသာက္ၾကရေအာင္လို႕ ခပ္တည္တည္နဲ႕ ေျပာျပီး ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ထိုင္ေတာ႕မွ အစဥ္အလာမပ်က္ မ်က္ရည္ တေပါက္ႏွစ္ေပါက္ ထြက္ပါေတာ႕တယ္။

         ေမာင္ေလးေရာက္ေနခိုက္မွာ သူနဲ႕ စကားေျပာတိုင္း က်မဘယ္ေတာ႕ ျပန္လာမယ္လို႕ တခြန္းမွ မဟဘဲ လုပ္စရာရွိတာေတြကို နင္ၾကံဳရင္ ဘာလုပ္ေပး၊ နင္အားရင္ ဘာလုပ္ထားနဲ႕ မွာတမ္းရွည္ေတြ တပံုတပင္ေပးလိုက္ေတာ႕သူလဲ လုပ္စရာ ေတြပိျပီး ျပန္သြားရရွာပါတယ္။ အစ္မက ၉ ႏွစ္ၾကီးေတာ႕ သူက ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ ျပန္လာလုပ္ပါလားလို႕ ငယ္ငယ္ကလို ဘုဂလန္႕ မေျပာေတာ႕ပါဘူး။ သူေတာ္ေတာ္ လိမၼာလာျပီး အစ္မကေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ မိုက္လာပါတယ္။ ၾကီးမိုက္ေပါ႕.. 

         သူကလဲ အငယ္ပီသစြာ က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဘ္ို႕၊ စိတ္ေအးခ်မ္းသာေအာင္ ေနတတ္ဘို႕၊ ဂလန္႕လုပ္တာေတြ ေလွ်ာ႕ဘို႕ ကို လွည္႕ပတ္ျပီး နားလည္ေအာင္ေျပာပါတယ္.. ေအးပါ ေအးပါ .. ငါမွာတာေတြ မေမ႕နဲ႕လို႕ ျမန္ျမန္လက္စသပ္လုိက္တာေပါ႕..  ငါက အၾကီးဘဲ.. သူမွာတာေတြ ငါေမ႕လို႕ရတာေပါ႕. ဟိ ဟိ 

      က်မမွာလိုက္တဲ႕ ကိစၥေတြထဲက တခုျဖစ္တဲ႕ သူ႕သားေလးဘို႕ အ၀တ္အစားေတြေတာ္မေတာ္ ၀တ္ျပျပီး ဓါတ္ပံုပို႕ေပးဆိုတဲ႕ အမွာစာကို သူပထမဆံုး အေကာင္အထည္ေဖၚပါတယ္။ သားေလးဟာ အက်ၤီေတြ ေဘာင္းဘီေတြ၀တ္ျပလိုက္၊ ကစားစရာေတြကို ထုတ္ေဆာ႕ေနလိုက္၊ ေက်ာပိုးအိတ္ကို လက္ကိုင္က ဆြဲျပလိုက္နဲ႕ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနတဲ႕ပံုေလးေတြ ေရာက္လာပါျပီ။ ေယာက္မ ပစၥည္းေတြ ထိုင္ရွင္းေနရတဲ႕ပံုလဲပါလာပါတယ္။ 

       ကိုယ္၀ယ္ေပးလိုက္တာေလးေတြ သူနဲ႕လိုက္သား၊ ေတာ္သားနဲ႕  ေတြးမိေပမဲ႕ က်မေပ်ာ္ရမယ္႕အစား ငိုခ်င္လာျပန္ပါျပီ။ အဓိက က ဓါတ္ပံုတိုင္းမွာပါတဲ႕  ၾကမ္းျပင္ တရားခံပါဘဲ။ 

   

         ဘာျဖစ္လို႕ ၾကမ္းျပင္က တရားခံ ျဖစ္ရတာလဲ မေမးပါနဲ႕.. ဒီၾကမ္းျပင္က  က်မအေဖနဲ႕ အေမက မိုးေတြဆက္တိုက္ေစြေနလို႕၊ သမံသလင္္းနဲ႕ ေျခေထာက္မထိႏိုင္ေအာင္ေအးလို႕ဆိုျပီး လက္သမားဆရာ ခ်က္ျခင္းေခၚ ခ်က္ျခင္းသစ္၀ယ္ျပီး ခင္းခဲ႕တဲ႕ တကယ္႕ မိဘအေမြအႏွစ္ပါ။ 

         က်မနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနခဲ႕ တဲ႕ ၾကမ္းျပင္ပါ။ ဒီၾကမ္းျပင္မွ က်မလက္ရာေတြ၊ ေၾကာရာေတြ၊ ေျခရာေတြ အျပည္႕ ရွိပါတယ္။  

    ပင္ပင္ပန္းပန္း ၾကမ္းတိုက္ရလို႕ အျမဲ ျပသနာရွာခဲ႕တဲ႕ ၾကမ္းျပင္ပါ။ ခြာပစ္ျပီး ေၾကြျပားခင္းပစ္မယ္လို႕ အျမဲေတြးခဲ႕တဲ႕ ၾကမ္းျပင္ပါ။ 

    ဒါေပမဲ႕ ဓါတ္ပံုထဲမွာ ျမင္ရတဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ က်မ ပါးနဲ႕ ကပ္ျပီး အိပ္ခ်င္ပါတယ္။ ဖ်ာေတာင္ မခင္းခ်င္ပါဘူး..

      TV ပ်က္သြားတယ္။ ဆိုင္ပို႕ထားတယ္လို႕ ေမာင္ေလးကေျပာေတာ႕ က်မက ထားလိုက္တာမဟုတ္ဘူး.. ငါျပန္လာေတာ႕မွ ျပင္မွာေပါ႕လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ 

      ဒီဟာက်မွ ငါျပန္လာမွလုပ္မယ္ ေျပာေတာ႕ ေမာင္ေလးက ထူးဆန္းျပီး ေမးလို႕နင္ပိုက္ဆံကုန္မွာေပါ႕.. ထားလိုက္..လို႕ က်မေျဖလိုက္ပါတယ္။ အဆီအေငၚမတည္႕မွန္းေတာ႕ သိပါတယ္။ ျပန္ဘို႕ေတာ႕ အေၾကာင္းရွာမွ ျဖစ္ေတာ႕မယ္ေလ...

ဗမာဆိုင္း၀ိုင္းစစ္စစ္နဲ႕ ဆိုထားတဲ႕ လက္ေရတျပင္တည္း (တကယ္႕သီခ်င္းနံမည္က ဇာတိႏြယ္ ပါ) သီခ်င္းကို YouTube မွာ ေတြ႕လို႕ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အားလံုး က်မလို လြမ္းေစခ်င္လို႕.. 

စိမ္းလန္းတဲ႕ သစ္ပင္ေတြလို ရွင္သန္ၾကမယ္

လဲက်ရင္ ျပန္ထတတ္ရမယ္ 

ဒါဏ္ရာရတဲ႕ေနရာက ပိုမာေက်ာလာရမယ္ 

ကိုင္းက်ိဳးက်ရင္ အသစ္ျပန္ထြက္တဲ႕ အညြန္႕က ပိုအားေကာင္းလာရမယ္

စိမ္းလန္းတဲ႕ သစ္ပင္ေတြလို ရွင္သန္ၾကမယ္ 

အေရာင္ရွိေသာ ေန႕မ်ား

     ေနညိဳခ်ိန္ေရာက္ျပီဆိုေတာ႕ ေရွ႕ဆက္တိုးဘို႕ကို ခ်င္႕ခ်ိန္ရင္း ေနာက္ျပန္လွည္႕ၾကည္႕တတ္လာျပီ...

     မိုးေသာက္ခါစ အခ်ိန္ေတြတုန္းက မိုးလင္းလာရင္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို အားၾကိဳးမာန္တက္လုပ္ဘို႕ အင္အားအျပည္႕နဲ႕ ...
ေလာကၾကီးကလဲ လန္းဆန္းတဲ႕ စိမ္းလန္းတဲ႕ သစ္ပင္အေရာင္ ...
အဲဒီအခ်ိန္က ေလကလဲ လတ္ဆတ္လြန္းလွပါလား.. အသက္၀ေအာင္ ရွဳႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္ကေအးတဲ႕ေလရဲ႕ အနံ႕ကို အခုဘဲ ရလာသလိုလို...
ျပန္ေတြးမိတိုင္း အစိမ္းေရာင္ကို ျမင္ရသလို ေအးခ်မ္းခဲ႕တဲ႕ အခ်ိ္န္မ်ား....

     ေနထြက္လာေတာ႕  အခက္အခဲေတြကိုလဲ မရွာဘဲ ေတြ႕..
ေအးတဲ႕အခါေအး ပူတဲ႕အခါပူနဲ႕ ဘ၀ဆိုတာ ဒါလားလို႕ ေတြးတတ္လာတဲ႕ ေနသာခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ႕တယ္...
အရိပ္ထဲေရာက္ရင္ေအး.. အျပင္ထြက္မိရင္ ပူနဲ႕ .. အရိပ္ေအာက္ေရာက္ရင္ ပူခဲ႕တဲ႕ အခ်ိန္ကို ေမ႕ႏိုင္ခဲ႕ေသးတယ္..
အပူနဲ႕အေအး မွ်ခံစားႏိုင္ေတာ႕ ျပန္စဥ္းစားရင္ ေႏြးေထြးတဲ႕ လိေမၼာ္ေရာင္လိုပါဘဲဲ...
ၾကိဳက္သလားဆိုေတာ႕လဲ မၾကိဳက္လွေပမဲ႕   ေမ႕ပစ္ဘို႕လဲ မျဖစ္ႏိုင္နဲ႕ ေ၀ေတ၀ါးတား ...
အသက္ရွဴမိသလား မရွဴမိသလား မသိ ... ေရွ႕ဆက္ေရာက္ရင္ျပီးေရာနဲ႕ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ႕ျပီး
ေနာက္တခါေလွ်ာက္ရင ္ဒီလမ္းကို မေလွ်ာက္ေတာ႕ဘူး ေတြးတဲ႕အခါေတြး..  ေနာက္ဘ၀ထိလဲ ေလွ်ာက္ဦးမယ္လို႕ ေတြးတဲ႕အခါေတြး တဲ႕ ....
လိေမၼာ္ေရာင္လမ္းကေလး...

     ေနျမင္႕လာေတာ႕ အရူးရင္႕တာေပါ႕.. မ်က္ေစ႕ေတြ မီးေတာက္ျမင္ေလာက္ေအာင္ပူေတာ႕ ျမင္သမွ် အပူ..
ေရလဲပူ .. ေလလဲပူ.. ျပန္မေတြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ပူ...
သဲကႏ ၱာရအပူ ... မီးေတာက္အပူ ...အနီရဲရဲ အပူ...
ေတာ္ေလာက္ျပီ..  self ignite ျဖစ္ေတာ႕မယ္္....

    ေနညိဳခ်ိန္ေရာက္မွ နားရေတာ႕မယ္.. ငွက္ေလးေတြေတာင္ အိိပ္တန္းျပန္ေတာ႕မယ္..
ပူထားတဲ႕ အရွိန္ေၾကာင္႕.. ေလာင္ထားတဲ႕မီးေၾကာင္႕ .. အပူက တေငြ႕ေငြ႕..
ေနစြယ္က်ိဳးေတာ႕ အလင္းေရာင္ ခပ္ေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕...
ေအးခ်မ္းပါျပီ .. အနားရပါျပီလို႕ အပီအျပင္မေျပာႏိုင္...
ကိုယ္ကိုယ္ကို ျပန္ျမင္ၾကည္႕ရင္ မီးခဲမွာ ကပ္ေနတဲ႕ျပာလို မြဲျပာျပာ ...
ေကာက္ရုိုးျပာ ...



               ဒီေလာက္ေတာင္ ႏြမ္းဖတ္ေနရင္ေတာ႕ အနက္ေရာင္ ညအေမွာင္ကို မေၾကာက္ဘဲ တုိးရဲျပီေပါ႕
ေၾကာခ်မ္းေအာင္ဘဲ ေမွာင္ေမွာင္ .. ဘာအလင္းေရာင္မွ မရွိတဲ႕ အနက္ေရာင္က ေတာ္ေတာ္ေအးတာနဲ႕တင္ ေက်နပ္ႏိုင္ပါရဲ႕..
အေမွာင္ထဲမွာ လမ္းေျဖာင္႕ေျဖာင္႕ ေကာက္ေကာက္ ဘာမွ အေရးမပါေတာ႕ပါဘူး.. ေလွ်ာက္ရမယ္႕လမ္း ဆက္သာေလွ်ာက္္..

ေနာက္တေန႕ မနက္က ေစာင္႕ေနမယ္ ထင္ရဲ႕...

ႏြားေတာ႕ႏြား .. ဒါေပမဲ႕ သင္းကြဲႏြား

က်ားျဖစ္ေအာင္ေမြးခဲ႕ေပမဲ႕ ႏြားျဖစ္သြားေတာ႕လဲ
အသားေကြ်းစရာမလိုေတာ႕ဘူးေပါ႕ေလ...

သူ႕အသားမစားရေတာ႕လဲ ကုသိုလ္တမ်ိဳးျဖစ္
ကိုယ္႕အသားမပါသြားဘို႕ေတာ႕ သတိထားရမယ္....

ကိုယ္ေမြးတဲ႕ႏြား သူမ်ားက်ားစားမသြားဘို႕ေတာ႕
ေန႕ည ကင္းေစာင္႕ရင္း မ်က္တြင္းလဲ ေခ်ာင္ေတာင္ေတာင္...

ပညာမတတ္တဲ႕ႏြားေမြးမိေတာ႕ လွစ္ခနဲဆိုေျပးျပန္
ေအာ္.. ႏြားကြဲရင္ က်ားဆြဲတတ္တယ္ဆိုတာ မသင္ေပးမိသူအျပစ္ပါဘဲ..

က်ားေတြက အမဲသားၾကိဳက္တယ္တဲ႕.. အ, တဲ႕ႏြားအသားပိုခ်ိဳဆိုဘဲ.....
ကဲ.. အဲဒီေတာ႕....

ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ႕ ႏွစ္သစ္

မႏွစ္က ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ အခု ႏွစ္သစ္က ၂၀၁၂.. ရက္ပိုင္းေလးသာ ကြာျခားေပမဲ႕ တႏွစ္ေတာ႕ျခားခဲ႕ျပီေပါ႕။

ဘာေတြခ်န္ထားခဲ႕ခ်င္လဲ.. ဘာေတြယူသြားခ်င္လဲေမးရင္ ခုထိမျပတ္မသားျဖစ္ေနဆဲပါဘဲ..

ေသခ်ာတာတခုက စိတ္ဆင္းရဲစရာၾကီးေတြြေတာ႕ သယ္မလာခ်င္ေတာ႕ဘူး.. စိတ္ခ်မ္းသာစရာေလးေတြေတာ႕သယ္လာခ်င္တယ္ေလ။

ဒါေပမဲ႕ စိတ္ဆင္းရဲစရာေရာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေရာ ေပးတာက အရာတခုထဲျဖစ္ေနရင္ေကာ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ..

ဥပမာ ..   သားသမီး.. ေယာကၤ်ား..  အိမ္..   မဖတ္ရမေနႏိုင္တဲ႕ ဘေလာ႕ေတြ... CNA သတင္း...  ေငြ..

ကဲ... ေသခ်ာေပါက္ သယ္လာမိေနတာကေတာ႕ အဲဒီ မျပတ္မသား အေတြးေတြပါဘဲ..

အထုပ္အပိုး မွန္သမွ် ေလးတာခ်ည္းဘဲတဲ႕.. အမတေယာက္က ေျပာဘူးတယ္.. ဟုတ္တယ္ေနာ္.. ဘယ္တုန္းက စ ေလးလာမွန္းေတာင္ သတိမထားမိခင္မွာ.. လူက ပိျပားစ ျပဳေနျပီ။

ျပတ္သားႏိုင္တဲ႕ေန႕မွာ.. အားလံုးကို ထားခဲ႕ျပီး  အေ၀းၾကီးကို ထြက္သြားေတာ႕မယ္.. ေျခရာမခ်န္ေၾကး.. လမ္းေၾကာင္း မထားခဲ႕ေၾကးေပါ႕.. 

ခုထဲက  hand phone ပိတ္ျပီးေနတတ္ေအာင္ က်င္႕ေနပါတယ္.. ဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး.. TV ေတာင္ အသံပိတ္ထားတာ.. ရုပ္ျမင္ အသံမၾကားေပါ႕.. 

ဖုန္းထဲက angry bird ေရာ..  sudoku ေရာ... တာ႕တာဘဲ.. 

                                                                                                                                    

 ဒါေပမဲ႕ ညေနဘက္မွာ ဖုန္းဆက္မရဘူးဆိုျပီး massage မ်ားပို႕ထားမလားလို႕ ဖြင္႕ျပီးၾကည္႕မိတုန္းဘဲ..

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ၂၀၁၂ မွာ တင္းသမွ် ေႏွာင္ၾကိဳး အကုန္ျဖတ္မယ္ .. သႏၷိ႒ာန္..   သႏၷိ႒ာန္ ..  (ရွဳိင္း၀ဏၰေအာင္ေလသံျဖင္႕ ရြတ္ပါ)