ဒီလမ္းကိုေလွ်ာက္ခဲ႕ဘူးေတာ႕ ေရွ႕မွာ အေကြ႕ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုေလွ်ာက္ အေကာက္ေတြ႕ရင္ ဘယ္လိုသြားနဲ႕ လမ္းညႊန္သူေတြေရာ
ဘယ္လိုစိတ္နဲ႕ ဆက္ေျပာျပေနၾကပါလိမ္႕..
ကိုယ္မသိတဲ႕လမ္းကို စေလွ်ာက္ခါစက လမ္းညႊန္ေပးသူရွိရင္ ၀မ္းသာအားရလက္ခံနားေထာင္တတ္တာ ကိုယ္က အေကာင္းျမင္တတ္သူမို႕ဘဲလား...
ကိုယ္လမ္းညႊန္ျပလိုက္လို႕ မ်က္ႏွာမဲ႕သြားတာကိုျမင္လိုက္ရင္ ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ႕တာ ကေကာ ကိုယ္အဆိုးျမင္သမားျဖစ္သြားလို႕လား...
စိတ္ကုန္လြန္းလို႕ အေကြ႕ေတြ႕ေတြ႕ အေကာက္ေတြ႕ေတြ႕ ေတြ႕ခ်င္ရာေတြ႕ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ ပစ္ထားလိုက္မိတာက ကိုယ္႕အဆိုးလား...
ေျပာလိုက္ရင္ ေျပာင္းျပန္ တမင္တကာလုပ္တာကို ျမင္ရဖန္မ်ားေတာ႕ မေျပာဘဲထားတာက သူ႕လမ္းေျဖာင္႕ေပၚေရာက္ႏိုင္တယ္လို႕ ေတြးျပီး ႏွဳတ္ဆိတ္ေနလိုက္တာ ကိုယ္႕ေစတနာလား...
ေနာက္က ေျခရာၾကည္႕လိုက္ခ်င္သူေတြလိုက္ခဲ႕လို႕ရေအာင္.. မလိုက္ခ်င္သူေတြ ေသြဖည္ေလွ်ာက္သြားတာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ တစက္ကေလးမွ မျဖစ္ရေအာင္...
လမ္းေပၚမွာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕ဘဲ ေရွ႕ကိုသာအာရံုျပဳ ေလွ်ာက္ႏိုင္သူ ျဖစ္ရပါေစသား...
No comments:
Post a Comment